Aktualności

• Jak postępować z elektroodpadami?
• Czy Europa zadławi się własnymi odpadami? Od 1 stycznia 2018 roku Chiny przestały przyjmować odpady.
• Skuteczniejsza walka z szarą sterfą w gospodarce odpadami?
• Rząd przyjął projekt nowelizacji ustawy o odpadach
• Prawie 12 mln ton odpadów komunalnych w 2016 roku
• #ChceMiSie - 11 maja Dzień Bez Śmiecenia. Segreguj surowce.
• W Nowej Zelandii przerabiają szkło na piasek
• Go Green with Antalis
• VIII edycja konkursu fotograficznego PRZYRODA OJCZYSTA
• Mniej za śmieci jeśli dobre ich sortowanie?
• Rozporządzenie ws szczegółowych zasad selektywnej zbiórki
• W Poznaniu trwają targi POL-ECO-SYSTEM

Ankieta

Pytania i odpowiedzi

• Jaka ustawa reguluje sprawy wytwarzania odpadów? Konkretnie chodzi o to, kto jest faktycznie ich wytwórcą odpadaów jeżeli zleci remont budowlany - ekipa remontowa czy zlecający?

  Tego rodzaju kwestie reguluje Ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach, którą w całości można znaleźć na stronach Sejmu
  
  W słowniczku będącym integralną częścią ustawy możemy przeczytać:
  "wytwórcy odpadów - rozumie się przez to każdego, którego działalność lub bytowanie powoduje powstawanie odpadów oraz każdego, kto przeprowadza wstępne przetwarzanie, mieszanie lub inne działania powodujące zmianę charakteru lub składu tych odpadów; wytwórcą odpadów powstających w wyniku świadczenia usług w zakresie budowy, rozbiórki, remontu obiektów, czyszczenia zbiorników lub urządzeń oraz sprzątania, konserwacji i napraw jest podmiot, który świadczy usługę, chyba że umowa o świadczenie usługi stanowi inaczej"

• Co to jest PKWiU?

  Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU) jest jest pierwszą polską klasyfikacją produktów, znajdujących się w polskim obiegu gospodarczym, obejmującą zarówno usługi, jak i wyroby.
  
  Wyroby to surowce, półfabrykaty, wyroby finalne oraz zespoły i części - wszystko co znajduje się w obrocie. Usługi natomiast, to wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarczych i ludności, zarówno na potrzeby produkcji, jak i konsumpcji (indywidualnej, zbiorowej i ogólnospołecznej).
  
  PKWiU opracowana została głównie dla potrzeb statystyki oraz ewidencji źródłowej, jest integralnie związana z klasyfikacjami międzynarodowymi, zharmonizowana, powiązana pojęciowo, zakresowo i kodowo. W przypadku odpadów posługiwanie się symbolmi PKWiU wykorzystuje się np. w rozliczniu należnej opłaty produktowej i depozytowej, w celu jednoznacznego zidentyfikowania opakowania lub produktu.
  
  Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług grupuje produkty w podziale na dziesięć poziomów. Przyjęte oznaczenia można zapisać w skrócie tak:
  A - sekcja
  AA - podsekcja
  xx - dział
  xx.x - grupa
  xx.xx - klasa
  xx.xx.x - kategoria
  xx.xx.xx. - podkategoria
  xx.xx.xx - xx - pozycja
  xx.xx.xx. - xx.x - dziewięciocyfrówka
  xx.xx.xx. - xx.xx - dziesięciocyfrówka
  
  Ostatnie dwa szczeble podziału (dziewięciocyfrówki i dziesięciocyfrówki) zostały stworzone wyłącznie dla potrzeb statystyk krajowych oraz ewidencji źródłowej podmiotów gospodarczych. W sumie zatem te dwa ostatnie szczeble PKWiU są efektem potrzeby i praktyki.
  
  Źródło: GUS

• Chciałbym się zająć recyklingiem styropianu. Czy istnieją technologie recyklingu styropianu? Czy można zmniejszyć jego objętość?

  Polistyren spieniony - inaczej styropian - wykorzystywany jest powszechnie w budownictwie i chłodnictwie jako tani materiał termoizolacyjny, a w przemyśle elektronicznym i gastronomicznym - materiał opakowaniowy. Jest jednym z najdłużej stosowanych tworzyw termoplastycznych, a jego produkcja ciągle wzrasta.
  Produktem wyjściowym do wytworzenia styropianu jest ropa naftowa. Swoją strukturę uzyskuje dzięki spienianiu go parą wodną i pentanem w obecności innych dodatków (stosowanych jednak w niewielkich stężeniach), w celu zwiększenia wydajności formowania lub obniżenia palności gotowych wyrobów.
  Sam proces technologiczny wytwarzania styropianu nie należy do najbardziej obciążających środowisko, a polistyren należy do materiałów mało reaktywnych, co nie oznacza, że problem konfliktu między nim, a środowiskiem, wbrew temu co się często uważa - nie istnieje.
  
  Jako monomateriał nadaje się do powtórnego przetworzenia, choć czynnik ekonomiczny - dość tania technologia jego produkcji - nie jest wystarczająco motywujący do wprowadzenia odzysku na szerszą skalę (a postać spieniona utrudnia recykling i podnosi jego koszty). Natomiast nie poddany recyklingowi, czy chociażby odzyskaniu energii w nim zawartej, stanowi problem jako odpad ze względu na swoją objętość i niewykorzystany potencjał użytkowy. Zmieszany z odpadami komunalnymi praktycznie nie ulega degradacji, natomiast wydatnie przyczynia się do wzrostu objętości wysypisk.
  
  Styropian charakteryzuje się korzystnym bilansem energetycznym, ponieważ jako surowiec wtórny (odpady produkcyjne oraz czysty styropian) może być stosowany jako dodatek termoizolacyjny do betonu, pustaków, tynków. Bywa, że jest wykorzystywany jako spulchniacz gleby. Po wyczerpaniu możliwości przetwarzania mechanicznego, można odzyskać energię zawartą w styropianie, gdyż jego wartość energetyczna jest zbliżona do oleju opałowego.
  
  W wielu przypadkach artykuły z odzyskanego polistyrenu są zagęszczone przy użyciu różnych procesów przetwórczych i materiał wtórny używany jest w zastosowaniach typowych dla polistyrenu krystalicznego.
  
  Technologia recyklingu styropianu - przykład.
  Ciekawą i praktyczną alternatywą jest metoda użytecznego wykorzystania odpadów styropianu, opracowana przez pracowników Politechniki Warszawskiej (Zespół Fizyki Budowli Instytutu Konstrukcji Budowlanych), na zlecenie jednego z dużych krajowych deweloperów. Rezultatem tych prac jest wyrób o nazwie styrozol (zgłoszenie patentowe Politechniki Warszawskiej). Jest to produkt wykorzystywany w pracach budowlanych jako izolacja wodochronna. Recykling w tym przypadku polega na rozpuszczeniu odpadów polistyrenu (dobraną grupą rozpuszczalników - przeważnie estrów kwasów alkoholi) a następnie poddaniu go takiemu wzbogaceniu plastyfikatorami i napełniaczami, aby uzyskać pożądane właściwości wodochronne.

  Typy odpadów: Tworzywa
  
• Czy styropian można wrzucać do pojemnika z napisem plastik?

  W zasadzie zależy to od indywidualnego odbiorcy i tego, czy jest on zainteresowany odbiorem styropianu. Gdyby trzeba było udzielić odpowiedzi ogólnej, radzilibyśmy - wrzucać. Jeśli odpady trafiają później na linię sortowniczą, styropian - jako artykuł piankowy, jest stosunkowo łatwy do oddzielenia, a jako "monomateriał" teoretycznie przynajmniej atrakcyjny, ze względu na 100% czystość składu.
  Istnieją różne metody rozdziału tworzyw sztucznych umożliwiających wysortowanie polistyrenu:
  - wirówka sortująca (medium sortującym jest woda i roztwór soli kuchennej)
  - metoda elektrostatyczna (z wykorzystaniem różnic sztucznie wywołanego ładunku tryboelektrycznego polimerów)
  - selektywne rozpuszczanie (z wykorzystaniem różnic rozpuszczalności między polimerami w różnych warunkach ciśnienia i temperatury)
  - flotacji (w środowisku wodnym z dodatkiem środków powierzchniowo czynnych, następuje rozdział na frakcję pływającą i opadającą)
  - metoda grawitacyjna (w hydrocyklonach z wykorzystaniem różnic w sile odśrodkowej sortowanych materiałów).
  Narzuca się refleksja, że w dobrze pojętym interesie odbierającego posegregowane odpady, powinno być umieszczenie na każdym z pojemników, krótkiej instrukcji pomagającej zidentyfikować pożądaną zawartość.

  Typy odpadów: Tworzywa
  
• Czy regranulat, stłuczka szklana i makulatura to jeszcze odpad? Czy po odpowiednim przetworzeniu może być traktowane jako produkt, którego zbycie nie wymaga wypełniania Karty Przekazania Odpadów?

  Jeśli dany surowiec wtórny spełnia określone normy jakościowe, po odpowiednim przetworzeniu go przez posiadacza, to wówczas posiadacz ten może być traktowany jako wytwórca produktu, a nie odpadu. Natomiast, jeśli przetworzenie będzie polegało tylko np. na rozdrobnieniu (chociażby bez odpowiedniego wysortowania materiału), czy innej zmianie właściwości fizycznych lub chemicznych, ale bez spełnienia norm jakościowych, to będzie to traktowane, jako wytworzenie odpadu.
  Innymi słowy, jeśli np. stłuczka szklana będzie spełniała normy jakościowe w sposób umożliwiający jej bezpośrednie wykorzystanie w hucie, to wówczas jej producenta - podmiot prowadzący recykling wytwarza gotowy do użycia produkt.

  więcej »
  
• Kto określa symbol PKWiU danego opakowania?

  Zaliczenie danego opakowania do odpowiedniej grupy PKWiU zostało nałożone, zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartymi w rozporządzeniu Rady Ministrów z 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz.U. Nr 42, poz. 264 ze zm.), na producenta tego opakowania. W przypadku trudności ze sklasyfikowaniem produktu lub opakowania w określonej grupie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług należy zwracać się do właściwego terytorialnie urzędu statystycznego lub do Głównego Urzędu Statystycznego.

• Co to jest opakowanie?

  Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o opakowaniach są to wszystkie wprowadzone do obrotu wyroby wykonane z jakichkolwiek materiałów, służące do przechowywania, ochrony, przewozu, dostarczania lub prezentacji wszelkich produktów, zarówno surowców, jak i materiałów przetworzonych. Jednak czasami przedsiębiorcy mają problemy z określeniem, czy na pewno mają do czynienia z opakowaniem. W takich sytuacjach bardzo pomocne są norma PN-O-79000:97 i aneks zawarty w projekcie nowelizacji dyrektywy 94/62/EC. Definicja opakowania podkreśla jego funkcję ochronną. W razie wątpliwości trzeba określić podstawowe przeznaczenie wyrobu. Jeśli jest nim ochrona zawartości, to towar należy sklasyfikować jako opakowanie. Jeśli funkcja zasadnicza jest użytkowa, to należałoby rzecz zakwalifikować jako przedmiot użytku - jest to korzystne dla przedsiębiorcy, ponieważ za taki nie trzeba uiszczać opłaty produktowej. Do wyrobów, które powinny być traktowane jako przedmioty samodzielnego użytku, zalicza się np. puderniczki, oprawki szminek, tuszu do rzęs czy sztyftów pielęgnacyjnych, a także patyczki do lodów, pudełka na zapałki, jeśli mają część umożliwiającą ich zapalenie. Nie powinno się również traktować jako opakowań objętych obowiązkiem recyklingu takich wyrobów, jak: folia kuchenna, torebki śniadaniowe i folia aluminiowa, służących do użytku domowego, a także: skrzynek na narzędzia, osłonek do wędlin, saszetek z herbatą, powłok woskowych do serów, szklanych, metalowych lub plastikowych elementów zniczy, doniczek do hodowli roślin, pojemników z tuszem do drukarek, pudełek do CD-ROM itp. Do opakowań należy natomiast zakwalifikować wyroby pełniące funkcje opakowań jednostkowych lub zbiorczych, które są przeznaczone do pakowania w sklepach. Chodzi np. o torby papierowe i z tworzywa sztucznego, do których wkłada się kupione towary. Również naczynia jednorazowego użytku (tace, kubki itp.), sprzedawane z produktem lub przeznaczone do napełniania w punktach sprzedaży, zgodnie z ustawą o opakowaniach i odpadach opakowaniowych są traktowane jako opakowania.

• Czy eksportując produkty w opakowaniach przez pośredników podlegam ustawie?

  Przedsiębiorcy sprzedający produkty za granicę przez pośredników, nie wliczają przy obliczaniu poziomu recyklingu także tej części produktów lub produktów w opakowaniach, która została wyeksportowana lub opuściła terytorium kraju w drodze wewnątrzwspólnotowej dostawy przy udziale pośrednika.

• Czy opakowania po lekach lub środkach ochrony roślin podlegają ustawie?

  Od 1.01.2004 r. obowiązkowi recyklingu nie podlegają opakowania mające bezpośredni kontakt z produktami leczniczymi (określonymi w prawie farmaceutycznym) oraz opakowania po środkach niebezpiecznych w rozumieniu ustawy o opakowaniach i odpadach opakowaniowych.

• Co to są opakowania wielomateriałowe?

  Są to opakowania wykonane z co najmniej dwóch różnych rodzajów materiałów wymienianych w załączniku nr 1 do ustawy w taki sposób, że nie można ich rozdzielić ręcznie lub przy użyciu prostych metod fizycznych. Jednakże opakowania złożone z wielu materiałów, ale klasyfikowanych do tej samej grupy materiałowej (np. tworzywa sztuczne), traktuje się jako opakowanie wykonane z materiału jednorodnego.

• Czy import w opakowaniach wielokrotnego użytku lub używanych również podlega ustawie?

  Tak. Generalnie chodzi o zasadę, że jeśli ktoś wprowadza na teren kraju odpady to musi ponieść koszt poddania ich recyklingowi bez względu na to, czy są one nowe, czy używane.

• Czy eksportując produkty w opakowaniach mogę odjąć ich masę od masy obowiązku powstałej w drodze importu lub produkcji?

  Nie, eksportu nie wlicza się do tej masy, ale też nie można go odejmować. Wyjątkiem jest import w celach eksportu. W tym przypadku, jeśli mamy do czynienia z tzw. odprawą czasową nie podlega ta masa ustawie, czyli jest to jednoznaczne z odjęciem od masy obowiązku powstałego w drodze importu masy eksportowanych opakowań.